Wybór drewna, Rozsychanie się drewna

Wybór drewna

Belki na konstrukcje wieńcowe i szkieletowe wykonuje się są ze świerkowych okrąglaków. Idealne jest drewno ścinane zimą, ponieważ nie zawiera soków powodujących pleśnienie.

Nie nadaje się też drewno pozyskane po wichurach lub zaatakowane przez korniki, ponieważ może mieć ukryte wady. Do połowy XIX wieku wszystkie elementy (belki i łaty dachowe) były wyłącznie ciosane, potem cięte w tartaku lub specjalną ręczną piłą do belek obsługiwaną przez dwie osoby. Drewno drzew liściastych nie jest odpowiednie, tylko odporny dąb wykorzystuje się do pojedynczych elementów w miejscach o większej wilgotności lub z większym tarciem. Drewno modrzewiowe jest wprawdzie bogate w smołę i dzięki temu odporniejsze, ale żywicę uwalnia nieprzerwanie, dlatego nie nadaje się do wnętrza. Zastosowanie znajduje przede wszystkim jako dobrej jakości płaszcz zewnętrzny.

Rozsychanie się drewna

Konstrukcje drewniane wykonuje się ze względu na obróbkę i późniejsze ściągnięcie drewnianych łączeń z surowego drewna, dlatego liczymy się z góry z co najmniej jednym centymetrem ubytku wysokości w efekcie schnięcia każdej belki. Na całej ścianie może to być nawet dziesięć centymetrów. Komplikację stanowi połączenie części drewnianej i murowanej domu lub osadzone w konstrukcji wieńcowej pionowe belki choćby ram okien czy drzwi. Ponieważ drewno na długości skraca się minimalnie, rozsychanie się konstrukcji wieńcowej bardzo obciąża elementy pionowe – w ten sposób dochodzi do deformacji konstrukcji. W trakcie budowy nowego domu lub wymiany większej powierzchni drewnianej konstrukcji należy się z góry liczyć z rozsychaniem i elementy pionowe albo pominąć, albo od razu zrobić je krótsze.